การทำงานของเครื่องมือจัดฟันแบบติดแน่น

ฟันแต่ละซี่ก็เหมือนตู้โบกี้รถไฟ เวลาติดแบร็กเก็ตหรือแบนด์บนฟันแต่ละซี่ ก็เหมือนติดล้อไว้ที่ตู้โบกี้แต่ละตู้ จะได้มีอะไรที่ใช้จับฟันให้เคลื่อนได้ ลักษณะแบร็กเก็ตก็เหมือนล้อรถไฟที่มีร่องตรงกลางให้เลื่อนไปตามรางรถไฟ หรือลวด เวลาติดแบร็กเก็ตจะติดตรงกลางฟันตรงที่แบร็กแก็ตควรจะอยู่ ดังนั้นถ้าฟันเกมาก ก็จะเห็นแบร็กเก็ตที่เพิ่งติด ขึ้น ๆ ลง ๆ เป็นงูเลื้อย ลวดเปรียบเหมือนรางรถไฟแตกต่างที่ตอนแรก จะใช้ลวดนิ่ม ๆ เส้นเล็ก ๆ ใส่ลงไปตามร่องของแบร็กเก็ต ให้ฟันเรียงกันก่อน ฟันเลื่อนได้จากความสปริงตัวของลวด อาจใช้ยางสีกลม ๆ คล้อง หรือใช้ลวดเส้นเล็ก ๆ มัดกันไม่ให้ลวดเลื่อนหลุดออกจากแบร็กเก็ตเวลาฟันเลื่อน เมื่อฟันเริ่มเรียงตรงกันในแนวบน-ล่าง ก็เริ่มใช้ลวดเส้นใหญ่ขึ้นแข็งขึ้น จากนั้นก็ใช้ยางที่เป็นลักษณะคล้ายโซ่ ดึงฟันโดยแบร็กเก็ตจะเลื่อนไปตามลวดไปในช่องที่ถอนฟันไว้ เหมือนการเลื่อนตู้รถไฟไปตามรางรถไฟ จะเลื่อนทีละซี่ หรือเลื่อนเป็นกลุ่มฟันก็ได้ การเคลื่อนฟันไปตามลวด จะมีความฝืดของลวดที่เสียดสีแบร็กเก็ตเป็นปัจจัยสำคัญ บางครั้งจึงใช้ลวดที่ดัดขึ้นพิเศษเพื่อใช้ในการเคลื่อนฟันไปในทิศทางที่ต้องการ